Home
Over Interaxxie
Opdrachten
Opdrachtgevers
Foto's
Publicaties
Reizen
Reisoverzicht
Reisfoto's
Afrikareis 2018
Afrikareis 2017
Afrikareis 2016
Costa Rica 2015
Afrikareis 2014
Afrikareis 2013
Afrikareis 2012
Afrikareis 2011
Paspoort
Contact

 

In 2012 maken we onze elfde reis naar Afrika. Vierenhalve week kamperen, fikkie stoken, met de zaklamp op zoek naar koedoes en elandantilopen, zwemmen, liedjes zingen tijdens lange reisdagen en de verwondering en nabijheid van Floortje. 's Avonds samen in de tent liggen luisteren naar de geluiden van Afrika. Vier weken zonder badkamer, computers of telefoons, geen bed, geen speelgoed, geen nieuws, geen files, geen luchtverontreiniging, geen hoogbouw en nauwelijks stress. Alleen een kampvuur, een auto en het ritme van de natuur. Een reis waarmee we Floortje belangrijke bagage willen geven voor haar verdere leven: een gevoel van avontuur en kennismaken met andere gebruiken, culturen, landschappen en dieren.

 

Het reisplan  We vliegen van Düsseldorf, via Berlijn, naar de Namibische hoofdstad Windhoek. Daar hebben we een dag om voorraden in te slaan, de Toyota Hilux 2.5 terreinwagen op te halen en bij te komen van de vlucht. De volgende dag beginnen we meteen met de grote lus door Botswana, Zimbabwe, de Namibische Caprivistrip, Etosha, de Namib-woestijn en de Skeleton Coast. We hebben onze kampeerplekken en route vooraf geregeld en verblijven – buiten de reisdagen – zoveel mogelijk in wildparken. We hebben daarbij bewust gekozen voor de mooie plekken die we tijdens voorgaande reizen bezochten: namelijk de wildparken Moremi, Central Kalahari, Makgadikgadi, Chobe, Mudumi, Bwabwata, Mahango, Etosha, Cape Cross en Namib-Naukluft.

 

Dusseldorf - Berlijn - Windhoek (dik 24 uur)  Namibie is niet eenvoudig te bereiken vanuit Nederland. Er vertrekken alleen directe vluchten vanuit Berlijn en enkele Afrikaanse landen. Wij kiezen voor de Duitse optie waardoor we niet vier, maar slechts twee reisdagen aan de vlucht verliezen. Wel errrrrg lange reisdagen... Gelukkig kunnen we vanaf 's ochtends 6 uur lokale tijd bijkomen op ons vertrouwde adres in Windhoek: Pension Steiner. De pannenkoeken en de koffie staan er al te dampen! Daarna voorraden inslaan, de tassen reisklaar indelen, uit eten en vroeg naar bed.
 

Windhoek - Ghanzi (500 km asfalt) Hoewel we de meeste plekken op de route vaker hebben bezocht, hebben we dit stuk dwars door Botswana nog niet eerder afgelegd. Dit eerste deel van de reis is meteen het langste stuk. Geen hekken, veel wild en basic kampeerplekken. Vanuit de Namibische hoofdstad Windhoek rijden we meteen over 500 kilometer naar Thakadu Camp bij het Botswaanse Ghanzi. Ghanzi is een vlekje middenin de Kalahari, hartje Bushmanland, waar we het eerste wild zullen zien. Er is een verlicht watergat, dus dat wordt meteen posten met de camera!

 

Ghanzi - Maun (300 km, asfalt) Nog een lange dag brengt ons naar Crocodile Camp in Maun, het kloppend hart van de Okavango-delta. We waren in 2003 al eerder in Maun na een fantastisch verblijf op Chief's Island in het hart van de Delta. Deze keer moeten we het waarschijnlijk doen met de rand van de moerasdelta, maar we verblijven twee nachten ana de oevers van de Thamalakane-rivier en zullen zeker krokodillen, nijlpaarden en erg veel watervogels zien. Uiteraard is er een deck boven de rivier om in de avondkoelte van de zonsondergang te genieten.

 

Maun - Mankwe Bush Camp (120 km, zand) Na Maun houdt de weg op en dus ploegen we door het fijne witte Moremi-zand naar het  Mankwe Bush Camp, een lokaal gerunde consessie letterlijk op de grens van het Moremi wildreservaat. Moremi is een van de meest ongerepte wildernissen van Afrika die we slechts een keer eerder in 2003 bezochten. Omdat de reservaten in Botswana niet omheind zijn, moeten we Floortje deze twee dagen extra goed in de gaten houden. We willen enkele gamedrives maken in de omgeving.

 

 

Mankwe Bush Camp - Gweta (300 km, zand en asfalt) Een laatste ochtendgamedrive terug naar Maun, waar we richting Zimbabwe rijden. We verblijven twee nachten op Planet Baobab bij Gweta aan de boorden van de Makgadikgadi-zoutpannen. Dit gebied hebben we alleen op doortocht doorkruist en uiteraard staan de Nxai zoutpannen en Bains Baobabs op ons verlanglijstje. Een hysterisch fotogenieke plek waar ook nog eens veel wild kan voorkomen. Spannend!

 

 

Gweta - Kasane (450 km, asfalt) Een lange reisdag brengt ons langs de Zimbabwaanse grens naar een vertrouwde plek: Kasane aan de Chobe-rivier. Tijdens voorgaande reizen verbleven we telkens een week of langer in de Chobe Safari Lodge in Kasane. Maar omdat de wildlife-autoriteiten de toegang tot de Chobe riverfront, een van de meest spectaculaire safariroutes van Afrika, hebben bemoeilijkt doen we het deze keer met slechts drie overnachtingen. We proberen het park in te komen en zoeken anders onze toevlucht tot toeristische bootsafari's. Overigens lopen de olifanten, koedoes en luipaarden gewoon door de straten van de stad en over de kampeerplek, dus wild zullen we ondanks alles in overvloed zien.

Kasane - Divundu (450 km, asfalt) Na krap twee weken verruilen we Botswana weer voor Namibie. Bij Ngoma Bridge - een grenspost waar olifanten en bavianen langs slenteren - rijden we de Caprivistrip in voor een lange rit naar Ngepi Camp in Divundu. Op onze rit doorkruisen we het Bwabwata reservaat waar we tijdens vorige reizen altijd olifanten op de snelweg tegenkwamen. Ngepi Camp is een backpackers-accommodatie die een wereldbekende toiletsafari biedt. We gebruiken onze twee dagen Ngepi als uitvalsbasis voor bezoeken aan het Mahango-wildpark aan de oevers van de Kavango-rivier. Een piepklein parkje, maar een van onze favoriete fotoplekken. Ngepi is ook een plek met goede bootsafari's.
 

Divundu - Grootfontein (400 km, asfalt) Opnieuw een lange reisdag over een saaie route. De weg maakt in 400 km slechts een bocht! Bij Rundu kunnen we tanken en voorraden inslaan. Daarna rijden we naar ons favoriete adres in Namibie: Roy's Camp bij Grootfontein. We trakteren onszelf vandaag bovendien na twee weken weer eens op een echt bed! De tent en de braai blijven in de auto en we genieten van ons eigen Peter Pan-huisje, het geweldige ambachtelijke diner en ontbijt en uitslapen tot 7 uur. De komende weken zullen we namelijk kort slapen.

 

Grootfontein - Namutoni (225 km, asfalt en gravel) Na een kort ritje arriveren we in Etosha NP, het hoogtepunt van de trip. Etosha is het grootste park van Namibie en heeft de oppervlakte van Nederland en Belgie samen. Bij elkaar opgeteld verbleven we al 46 nachten in Etosha en elke nacht was memorabel. We voegen in 2012 negen nachten toe aan het totaal en verblijven achtereenvolgens in Namutoni (3 nachten), Halali (1 nacht), Okaukuejo (4 nachten) en Dolomite Camp (1 nacht). De kampeerplekken in Etosha zijn erg druk, maar tijdens de gamedrives lijk je alleen te zijn in het park. We zullen veel ochtenden en avonden fotograferend doorbrengen aan een van Etosha's watergaten, veel zwemmen en 's nachts stil kijken naar de olifanten, giraffen, zebras, gnoes, koedoes, neushoorns en springbokken die langs de tent lopen op weg naar het lokale watergat. Hoewel de boeking in Dolomite nog niet is bevestigd, hopen we voor de eerste keer te slapen in deze lodge in het westelijke gedeelte van het park. Dit gedeelte is pas sinds vorig jaar geopend voor zelfstandige reizigers en we zijn erg benieuwd naar dit deel van Etosha.
 

Dolomite Camp - Kamanjab (200 km, gravel, zand en asfalt) We verlaten Etosha en rijden een stukje terug naar de Otjitotongwe Cheetah Farm bij Kamanjab. Een van onze vaste stops in Namibie. Op deze boerderij wordt niet alleen vee gehouden, maar worden tevens gewonde jachtluipaarden opgevangen. Een indrukwekkende en zeer nabije ontmoeting is onderdeel van het verblijf. Vanavond wordt onze laatste kampeernacht en onze laatste barbeque. De dag wordt afgesloten met een duik in het regenwaterreservoir waaruit ook de koeien drinken.

 

Kamanjab - Cape Cross Lodge (400 km, gravel en zout) Normaliter zouden we via Waterberg National Park terugrijden naar Windhoek, maar Sabina wilde graag weer eens een bezoek brengen aan de zeeleeuwen van Cape Cross (en vooral de zeer fraaie Cape Cross Lodge) aan de Atlantische Kust. Na stof, slaapzakken en bush krijgen we nu mist, kou en zoute zeelucht voor de kiezen. Cape Cross is een van de grootste zeeleeuwenkolonies ter wereld. Een kakafonie van stank en lawaai, maar geweldig om te zien. Bijzonder is bovendien dat de plek alleen te bereiken is via een weg van zout. Voor de nieuwsgierigen: zout is egaler dan asfalt, maar erg glad...

 

Cape Cross Lodge - Swakopmund (120 km, zout en asfalt) Van Cape Cross is het maar een klein stukje naar Swakopmund, de tweede stad van Namibie. Swakopmund is een mondaine badplaats met veel mooie hotels, een strand en tientallen boetieks. Wij slapen  twee nachten in het mooie Organic Square Guest House. De ultieme afsluiter van deze reis voor de dames. De stad is de favoriete vakantiebestemming van de Namibiers zelf. Vanwege de koelte, de vele buitensportmogelijkheden en de relatieve nabijheid van de hoofdstad. Zwemmen in zee is echter uitgesloten, want voor de kust loopt de Benguelas-golftroom die rechtstreeks poolwater van Antarctica aanvoert. In het water zitten dan ook pinguins, zeeleeuwen en walvissen.
 

Swakopmund - Windhoek (400 km, asfalt) De laatste rit brengt ons terug naar Windhoek. Wel over een nog niet eerder gereden spectaculaire route over Khomaspas, volgens insiders een van de mooiste bergroutes in Namibie. We zijn benieuwd en verheugen ons op het welkom in Pension Steiner, een afscheidsetentje en een heel vroege start voor de terugvlucht naar Berlijn. Als we een dag later om 23.00 uur in Dusseldorf landen sluiten we de vakantie af met een nachtje op het luchthavenhotel. Hopelijk met weer een geweldige maand in de herinnering en op de geheugenkaarten.

 

Fotoportfolio's van eerdere reizen in dit gebied:

 

Namibie, Zimbabwe en Botswana 2011, deel 1

Namibie, Zimbabwe en Botswana 2011, deel 2

Namibie, Zimbabwe en Botswana 2010

Namibie 2008

Namibie 2005

Zimbabwe en Botswana 2003

 

Alle reisportfolio's

Alle reisoverzichten

 
 
 

 

InterAxxie Fotografie en Tekst 1998-2019